~ගොලු හදවත~

සිතුවෙහිද නුබ...
අවැසි දෙය ඇගෙ...
කියාපැමට...
අසනවිට නුබ...
කිමදැයි කියා...
නිහඩවම  ඇ සිනාසුන විට...
මුකුත් නැතිබව...
අවැසි නුබ බව...
නොකියනා බව...
සිහිනෙකින්වත්...

~හෙදිය~

ඉපදීම,ලෙඩවීම,මරණය...
ලේ,සොටු,කැහි,සෙම්...
සිනා,ඉකිගැසුම්,විලාපය අතර...
සම සිතින් පාරමී පිරුමට...
සතර පෙරනිමිති...
කුමකටද මට...

~නුබ සහ මම~

තියුනු දෙනෙතින්...
නගන මදහස...
සරසනා නුබෙ...
හද හඩන හඬ...
සිතූයෙද මට...
නො ඇසෙනා වග...
අගුලු ලා හද...
ඉකිබිදින සඳ...

~අදිඨන~

කිමද ඇය තනිවෙලා..
ලොව දුවයි ඈ දමා...
දෑස කිම තෙත් වෙලා...
හදවතම නැතිවෙලා..

ඉරි තැලූ අතීතය...
උඩට වට පොද වැස්ස...
සුලන් රැල්ලක වෙලී...
සැඟවෙලා ගොස් ඈත...

කිමද දුක ඔය ලෙසට...
වඩියි වැසි මෝසමට...
කටොර බිම් තෙමාලා...
මල් පිපෙයි එක ලෙසට...

නැත පැතුම් දැන් ඇයට...
වැස්ස විට පිපෙන්නට...
දිරිය ඇත මහ මෙරක...
ගමන තනියම යන්ට...

~සිතුවිල්ල~

මල් පිපිල සුදු පාට...
පිච්ච වැල පුරාවට...
සිහිලැලිය පවන් රොද...
මත්කරයි සුවඳ හද...

තනිකමින් පාලුවෙන්...
ගල් ගැසුන සිත් ඉමෙන්...
දඟකරන සිතුවිල්ල...
අරන් මගෙ සැනසිල්ල...

~පහන් තරුකාව~

හිරුට පෙම් බැන්දෙමි...
නුදුටුවෙමි නුබව මම...
දිලුනු බව එක ලෙසම...
රාත්‍රිය වන තුරුම...

පහන් තාරකාවනි...

නොපතමී ලන්වන්න...
සැමදා දිලිහෙන්න...
පින් පුරමි මේ භවේ...
නුබෙ ලොවේ සඳ වන්න...

~අපිට වැස්ස~

වැස්ස වැස්ස තවත් වැස්ස...
හවස්වෙන්න හවස්වෙන්න...
රත්නපුරෙට වහින වැස්ස...

පායනකොට උඩම බලන්...
මැරෙන්න උන් තිත්ත පැටව්...
උඩ පැන පැන මිදුල පුරා...
යන සවාරි ආන් බලන්...

බස බස ගා එලියට වන්...
තුන් ඉරි ඉන්ජිනේරුවන්...
බලාහිදී යන එන මග...
මනින්න දෙපතුලේ ඉදන්...

යන යන පොල්ගෙඩිය ගලන්...
අල්ලන්නට කැමති එවුන්...
දෙකක් කරයි ගම්මානෙම...
ගග ලග මුර කරන ගමන්...

සරසවියෙන් ආපු ගමන්...
ගෙදරට වී ඉන්න මෙමන්...
බොමි රස තේ ඉගුරු දමන්...
මේ විගඩම් බලන ගමන්...

~අවසරයි...~

අවසරයි වියන්නට...
රිදීයෙන් වැඩදැමූ
ජීවිත සිත්තම...
මාගේ දැහැන ලෙස
සයිබර් අවකාශයේ...